Kitap Notları – Fotoğrafçı Olmak

FOTOĞRAFÇI OLMAK –  David Hurn Bill Jay ile Sohbet Ediyor 

Yazar: David Hurn, Bill Jay 

Yayınevi : Espas Kuram Sanat Yayınları 

Bu kitap fotoğraf alanının temel özelliklerine bunların hem imge yaratıcısı hem de insan olarak fotoğrafçılar tarafından daha etkin bir gelişim için nasıl kullanılacağına dair ortak bir anlayışı özetler. 

Teknoloji ya da teknik işlemler hakkında olmamasına karşın, bu bir ‘’Nasıl Yapmalı’’ kitabıdır. Pratik deneyimlerden, geçmişten ve günümüzden pek çok usta fotoğrafçının yaşamlarından süzülmüş ‘fotoğrafçı gibi düşünmek ve davranmak’ üzerine bir kitap. Bulunduğu yer fotoğrafik yelpazenin hangi kanadında olursa olsun, tüm fotoğrafçıların kullanabileceği temel ilkeleri keşfedebilmek için ortak paydaları arayan bir kitap. (Tanıtım Yazısından) 

Önsöz’den Notlar 

• Fotoğrafçı olmak hem bir durum, hem de bir histir. 
• Fotoğrafçı olmak için en sağlam yol, gerekli ve donanıma sahip olduktan sonra, bir fotoğraf makinesinin arkasında aynı şeyi binlerce kez yaparak deneyim kazanmasıdır 
• Hayatın amacının potansiyel olarak neyse ona dönüşmektir ( Abraham Maslow ) 

David Hurn 

• Fotoğrafta bence etkin iki öğrenme biçimi var; üst düzey bir profesyonele çıraklık yapmak ya da kendi kendine öğrenmek… ya en iyilerin birinden ya da kendi kendinize öğrenin.  
• Vizörümde ve yayınlanan fotoğraflarımdan gördüklerim beni esaslı bir barışsever haline getirdi 
• Fotoğrafçılık benim için hala “bebeğinin fotoğrafını çeken” ve sonucu büyükanneye gösteren anne. 
• Hayatın amacı, potansiyel olarak neysek gerçekte ona dönüşme çabasıdır. O zaman bir fotoğrafçı , başkalarını ve yaşadığımız dünyayı anlamak için o hedefe tutkuyla ulaşmaya çalışmalıdır. Bu başarıldığında sonuçlar, fotoğraflar gibi gerçekten de yaratıcıların hayat görüşleri olacaktır 
• Coşkuya ulaşmak için açık seçik düşünün, duyarlı hareket edin, dikkatinizi toplayın ve çok çalışın, sonra görüntüleri ait olduğu dünyaya geri verin.  
• Fotoğrafçılık sadece fotoğrafı değil, dünyayı da geliştirmelidir. 
• Tarih bize, görsel açıdan basit olanın uzun ömürlü olduğunu gösteriyor. Öylesine basit ki, sanki kolayca yakalanmış izlenimi veriyor. Bu “görünür” basitliğin aslında elde edilebilecek en zor şey olduğundan eminim. 
• Fotoğrafçılık diğer herhangi bir meslekten farklı değil, en yüksek düzeyde iş çıkarabilmek için senden kendini anlamaya varan bir çaba, ısrar ve zaman talep ediyor. 
• Fotoğrafçı, konusunu geçici bir görsel ilgiyle değil, yoğun merakla yaklaşmak zorunda. Bu merak onu yoğun incelemeye, okumaya, konuşmaya, araştırmaya, hatta sonuçsuz kalacak pek çok girişimde bulunmaya iter.  
• Fotoğrafçı öncelikle bir konu seçicidir… ilk önce neyin fotoğrafını çekeceğine karar vermelidir. Konu karşısında duyduğun ilgi, heves ve büyülenme çektiğin fotoğraflar aracılığıyla başkalarına aktarılabilirler.  
• Mümkün olduğunca özele inip seçici olun, konu başlığı ne kadar kesinse, üstünde araştırma yapmak da o kadar kolaydır.  

• İyi fotoğrafçıların fotoğraf çekimine yaklaşımlarının ortak bir noktası var; çekecekleri konuya ilgi duyuyorlar, konu hakkında bilgililer ve çekimi önceden planlıyorlar 
• Her olay, fotoğraf değirmenine girecek buğdaya dönüşür. Bir fotoğrafçının kimliği fotoğrafladığı şey aracılığıyla açığa çıkıyorsa bunda bir sorun yoktur. 
• Sonuçta, beni en çok etkileyen fotoğraflar, bilginin yanı sıra sevgiyle çekilmiş olanlardır.  
• Hayranlık duyduğum usta fotoğrafçılar fotoğrafladıkları konuya karşı derin ve uzun soluklu bir sevgi saygı besliyorlar.  
• Kontak baskılar aracılığıyla fotoğrafçının iyi niyetini okuyabilir onun neye ulaşmaya çalıştığını söyleyebilirsin. Şöyle dünürsün: Pekala fotoğrafçının ulaşabileceği düşündüğü şey olmamış ama olsaydı onu yakalayabileceği doğru konumdaymış.   
• İyi fotoğrafçılar şansı kendi yanlarına çekmekte ve şans ortaya çıktığında onu yakalayacak konumda bulunmakta ustadırlar. 
• Bir ressam, ana unsurları oluşturduktan sonra önemli detayları en doğru yerlere ekleyebilir.   fotoğrafçılıkta bunu yapamazsın 
• Çelişkili görülebilir ama sahn ne kadar durağansa  o kadar fazla sayıda kare çekmeyi tercih ederim 
• Fotoğrafta “iyi tasarım, geometrik, kompozisyon” amaç değil de araç olarak kullanıldığı zaman çok önemli olduğuna inanıyorum. 
• Biçimi üreten içeriktir 
• Fotoğraf iyi  tasarlanmış ise  ,ona bakmak istersin:  Güçsüz bir  yapıya sahipse fotoğrafla ilgilenmezsin, dolayısıyla konuyla da 
• Deneyim doğru yeri bulmanda unsurları düzenlemende ve hareketler arasındaki uyumu sezmende sana yardımcı olan bilinçaltına sadece biraz daha hızlı ve etkili olmayı öğretir…. bu da çok sayıda fotoğraf çekmek için bir başka nedendir. Biraz şansla karelerden biri güze olacaktır. 
• Fotoğrafçılık, çekimleri gerçekleştirmeden önce de sonra da çok çalışmayı gerektirir. 
• Bir dergi sayfası için yalnızca bir ya da belki yedi fotoğraf, kişisel sergi için kırk fotoğraf; önemli bir kitap için yüz yirmi fotoğraf gerekebilir. 
• …konu başlığınızı ya da temanızı alt başlıklara bölmek zorundasınız. Bir liste yapın ve her alt başlığın yanına şu sözcükleri not edin; “genel plan / toplu resim, orta plan / ilişki resmi, yakın plan / ayrıntı”… amaç, olay hakkında sizin belliğiniz olacak fotoğraflar çekmektir. 
• Gidip denemeye başlamak, onu tamamlamak, yayınlamak ya da sergilemeye çalışmak, negatiflerin ve kontak baskıların her zaman ulaşılır bir yerde olduğunu bilmek önemlidir. 
• Salt fotoğraf çekmenin eğlencesi için ortalıkta dolaşarak karelerce film tüketmek öğrenme yolu değildir. Bir konu üstünde yoğunlaşarak, çekim planlayarak ve sonuçları eleştirel gözle değerlendirerek öğrenirsin. 
• Zirvedeki fotoğrafçıların kendilerini sürekli olarak fedakarca çalışmaya adamış olduklarıdır. Temelde, amaca yoğunlaşmak ve sürekli motivasyon bulunmaktadır. Yarı zamanlı fotoğrafçının en tepelere tırmandığı çok enderdir. 
• Tüm fotoğrafçılık tarihi, girişi serbest ve herkese açık bir ilham hazinesidir. Onun zenginliklerini ve yararlığını inkar etmek mazoşistçe olurdu.  

Olgunlaşmamış sanatçı taklit eder, olgun sanatçı çalar / Calvin Trilling